Afwachtende houding (actieve opvolging) (Prostaatkanker)

Ook in het geval van prostaatkanker kan 'niets doen' een goede vorm van behandelen zijn.

In sommige gevallen, ook wanneer de kanker niet uitgezaaid is, kan het middel (de behandeling) erger zijn dan de kwaal. Zeker op hogere ouderdom, wanneer de prostaatkanker bij toeval is gevonden, is het onwaarschijnlijk dat de prostaatkanker in de relatief korte tijd dat de patiënt nog te leven heeft, tot problemen leidt. Een behandeling zou in dat geval meer ongemak geven dan dat ze het leven veraangenaamt of verlengt.
Maar ook op jongere leeftijd is een behandeling bij prostaatkanker niet altijd de juiste weg. Zo is aangetoond dat bij sommige mannen weliswaar prostaatkanker kan worden aangetoond, maar dat de kanker nooit tot problemen (uitzaaiingen, pijn) leidt. Hoewel gebleken is dat het in de meeste gevallen moeilijk, zo niet onmogelijk is de mannen met actieve kankercellen te scheiden van die met een 'slapende' prostaatkanker, kan in sommige gevallen besloten worden niet te behandelen. Zo worden in het weefsel dat is verwijderd bij een operatie wegens een goedaardige vergroting van de prostaat, soms in kleine aantallen (minder dan 5 procent) kankercellen gevonden. In de meeste van deze gevallen zullen de achtergebleven kankercellen nooit actief worden en is behandeling niet nodig. Wel moet deze groep patiënten gedurende jaren onder controle blijven om tijdig met een behandeling te kunnen starten wanneer de kanker onverhoopt toch actief zou worden.